Pogrzeby w warszawie sławnych polaków
Sławni Polacy pochowani w Warszawie
Na cmentarzach znajdujących się w stolicy naszego kraju spoczywa wielu wybitnych Polaków. Na samych Powązkach pochowanych zostało kilkaset osób o wyjątkowych życiorysach, które przysłużyły się naszej Ojczyźnie. Wśród nich są zarówno politycy, pisarze, artyści, jak i sportowcy czy duchowni.
Już na początku XIX-ego wieku na Cmentarz Powązkowski trafiło ciało jednego z najwybitniejszych polskich działaczy – Hugo Kołłątaja. Ten polityk, pisarz, założyciel kuźni kołłątajowskiej, całe swoje życie poświęcił pracy na rzecz sprawy polskiej. Tym smutniejsza jest historia jego śmierci – zmarł w samotności w wyniku ciężkiej choroby. W 1812 roku trumna z jego ciałem została złożona właśnie na Powązkach (urna z sercem Kołłątaja trafiła natomiast do kościoła w Wiśniowej).
Sto lat po śmierci Kołłątaja na świat przyszedł Jan Nowak-Jeziorański. Ten żołnierz Armii Krajowej, a później polityk i działacz społeczny, to przykład prawdziwego patrioty. Zmarł w 2005 roku, a na jego pogrzeb przybyli tłumnie zarówno mieszkańcy Warszawy, jak i politycy oraz osobistości ze świata kultury (nie tylko z Polski). Trumnę z ciałem Jana Nowaka-Jeziorańskiego wystawiono na dziedzińcu Zamku Królewskiego 26 stycznia 2005 roku, a następnie złożono do grobu rodzinnego na Powązkach.
W trzy lata później na tym samym cmentarzu pochowano Irenę Sendler, która w czasie okupacji uratowała blisko 2,5 tysiąca żydowskich dzieci z getta warszawskiego. Na jej pogrzeb przybyli zarówno bliscy działaczki, jak i najważniejsi politycy – śp. prezydent Lech Kaczyński, marszałek sejmu, wicepremier, prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz, a także przedstawiciele środowiska żydowskiego (m.in. naczelny rabin Polski Michael Schudrich). Podczas uroczystości pogrzebowych (msza żałobna odprawiona została w kościele pw. św. Karola Boromeusza), wielokrotnie podkreślano niezwykłą dobroć i wielkie serce Ireny Sendler. Ksiądz Wojciech Lemański w czasie homilii mówił: „Nie tylko sama czyniła dobro, ale potrafiła w innych tę umiejętność rozbudzić.”
Na Powązkach spoczęła również Agnieszka Osiecka, poetka, dziennikarka, autorka tekstów najpiękniejszych polskich piosenek, odznaczona pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski w uznaniu zasług dla kultury polskiej. W 1997 roku pożegnała ją rodzina, przyjaciele, a także przedstawiciele władz państwowych, a także miłośnicy jej niezwykłego talentu. Zgodnie z ostatnią wolą zmarłej, uroczystości pogrzebowe przebiegały w ciszy – Agnieszka Osiecka nie chciała głośnych przemówień czy składania kondolencji (choć wiele osób nie było w stanie powstrzymać odruchu serca i wyrażało swój żal po odejściu poetki).
Równie gorąco żegnano w rok później Zbigniewa Herberta. Kościół św. Karola Boromeusza na Powązkach nie był w stanie pomieścić wszystkich, którzy pragnęli oddać ostatni hołd temu wybitnemu polskiemu poecie. W pożegnaniu uczestniczyli zarówno politycy, przedstawiciele środowisk kulturalnych, jak i wszyscy mieszkańcy stolicy, którzy pragnęli uczestniczyć w ostatniej drodze twórcy cyklu poświęconego „Panu Cogito”.
Dodaj komentarz